Babay Lasalle..

my official farewell blog..
(yet another long blog.. dont read it promise, isa na naman ito sa mga walang kwentang blog ko..)

ok, so nangyari na nga isa sa mga kinakatakutan ko this term...
if you were reading my previous blog(last last blog ata), i mention that there are 2 things that i am afraid of this term..
one is hindi ko alam  kung anong gagawin ko kasi super nakakatakot yung mga subjects ko kasi puro majors pero actually ang kinakabahan ko lang is yung website development subject namin, (*kasi until now hindi pa rin ako marunong magprogram ng matino)
pero last monday imbis na yung prof na nakalagay sa EAF, bigla nagbago, bagong prof na kakagraduate lang ata 2 years ago..
tapos yung isa pang kinakatakutan ko is yung baka hindi nga ako makapasok kasi nga bankrupted talaga kami this year..
and ngaun hindi na siya "BAKA".. TOTOO na siya,,
HINDI NA AKO PAPAPASOK THIS TERM..
ang malala pa hindi lang this term.. THE WHOLE SCHOOL YEAR..

kaninang umaga kasi before ako pumasok sa school kinausap ako ng dad ko..
its my first time to see him cry in front of me..
kasi normally kakausapin lang ako nun pag naiinis na siya/sila ng mom ko sa akin pero today kakaiba talaga siya..
basta long story na usapan, pero basically he just explained to me why i will not be enrolling for the whole school year..





basically, i have two reasons bakit hindi na ako makakapasok..
1.WALANG pera
~ito talaga yung primary reason.. since this summer talaga nagsasabi na rin talaga ako na baka nga hindi ako makapasok kasi nga walang pera.. sabi ko nga ill just trust all things to God na lang, kasi ang nangyayari halos bawat start ng term mamomoblema kami kung saan kami kukuha ng tuition, tapos me dadating na pera and eventually mababayaran din naman.. so medyo confident din naman ako kahit pano nung una.. pero sabi ko nga sa last blog ko, ayoko rin magpakaoverconfident ngaun kasi baka magsisi nga ako sa huli.. and yun nga nangyari.. real-estate kasi yung pinagkakakitaan ng both mom and dad ko.. and super down talaga siya ngaun.. paminsan me macloclose na transaction tapos me papasok na pera, pero more likely mas marami yung time na sobrang hina talaga niya.. eh ngaun talaga totally wala talaga according sa dad ko..

ito nga summer super naramamdaman namin yung walang pera.. unanguna sa lahat.. one week after ng end ng 3rd term na cut yung phone namin kasi hindi nakakabayad, and hangang ngaun wala pa rin kaya tuloy wala ring internet.. kaya during the summer pumupunta lang din ako sa COSCA office sa school para lang makainternet.. and take note.. naglalakad lang din ako mula dito sa bahay namin papuntang school(thats 6-7 km.. at mga 15km papunta at pabalik) dahil wala ding pamasahe.. "swertihan"(hindi kasi ako naniwala sa swerte) lang din siguro paminsan kung me pagkain sa office para makakain ako.. kaya nga nahihiya nga ako tuloy pumunta dun kasi pupunta lang ako dun para maginternet tapos me libre pagkain pa.. tapos isa pa wala rin kami pagkain.. pero buti na lang nga pumunta yung tita namin last month kaya nagdala sila ng halos kalahating balikbayan box ng canned goods kaya me pangulam kami.. yun lang puro corned beef/sausage/spam na yung dugo ko ngaun.. @_@

some people also say na marami namang paraan para makapasok.. some of you may say magscholar ako.. medyo mahirap na rin kasi kumuha ng scholarship ngaun especially nagstart na yung term.. tapos me bagsak pa ako last term whic may also affect if ever magapply ako.. some of you may say mag-loan.. pero honestly there are 2 terms ng tuition ko na inutang lang ng parents ko on some close friends and hangang ngaun hindi pa yun nababayaran both.. so if ever madadagdagan lang yung utang namin pagmagloan pa ako.
 

2.MARAMING problema
~this past year was also the worst time din siguro sa aking buhay. maybe you see me as a happy person parati pero deep inside marami talaga ako problema especially within my family., sa school siguro you may see me as a 'masipag' type of person, kasi dami kong orgs whatsoever, pero honestly im really not that kind of person.. sa bahay super tamad talaga ako at honestly wala talaga ako kwentang tao.. kaya ang ginagawa ko lang pagnasaschool or nasa church or sa ibang mga kakilala ko, im really trying to negate the thinking of people inside our house and im really trying to change the thinking other people to me na hindi ako ganun tao, pero eventually lumalabas din yung totoong kulay ko.. sobrang tamad talaga ako and i will only do the things that i want to do.. kaya tuloy ang dami ko bigla kasalanan sa madaming tao.. kaya din hindi na rin ako sumali sa sc at sa mga orgs masyado this term kasi marami na ako kasalanan sa kanila last term, at kung sumali pa ako sa kanila sigurado imbis na makatulong ako sa kanila,madagdagan lang kasalan ko..

another problem ko rin kasi is im really a rebellious type of person.. you may not see it pero i really am.. ewan ko nga bakit ganun.. i want to make a study tuloy why teenagers especially during college years tend to become more rebellious.. (or maybe ako lang talaga yun).. siguro nga kasi gusto nila(natin) na maging independent from our parents pero kahit ano naman gawin natin hindi naman talaga pwede.. tapos during also college, many people also tend to backslide.. backsliding is a term where people go away from God(aka hindi nakakapagchurch, hindi nakakapagdevotion,etc).. kasi meron ako mga friends sa school na mga christians na hindi na nakakapagchurch.. recently i also talked to one of my highschool friends na hindi na rin siya nakakapagchurch since nagstart kami magcollege.. tapos ganun rin sa church namin.. mga youth sa amin active during highschool, pero during college isaisa na lang nagsisiwalaan.. meron pa rin naman na active pa rin, pero those kind of persons are very rare as in .5 out of 10 people siguro..

more likely mga problema ko lang is within my family lang naman talaga.. pero sa totoo kasi hindi naman ako sa kanila me problema.. ako mismo yung problema.. as i repeat, walang kwenta kasi talaga akong tao.. there are time that im questioning God, bakit pa ako binuhay ni God dito sa mundo if i will only be a curse to my family.. actually, ako naman talaga yung reason why this is happening to us and why God os not blessing us..    





honestly, tanggap ko naman talaga na hindi na ako makakapasok.. i already prepared myself matagal na that anytime this will really happen.. pero kanina habang kausap ko si ate tina, one of the cosca coordinators, tinanong niya kung ok lang daw ako.. sabi ko naman ok lang naman ako kasi tanggap ko naman siya.. pero sabi niya siguro baka ngaun ko lang daw sinasabi na ok ako kasi hindi pa talaga nagsisink-in yung effect niya.. siguro nga ngaun lang yun.. actuallly, kaninang umaga iniiyakan ko na siya, pero nawala rin naman siya after some time.. pero definitely iiyak ulit ako one of these days.. (*ayan.. naiiyak na naman ako habang sinsulat ko itong blog ko)

anyway, kanina kumuha na ako ng LOA form, tapos i will be going back bukas to submit it.. (*ang daya nga.. magLOA ka na.. me bayad pa.. nagbayad pa ako ng  70 pesos to get a form.. pambihira..)
officialy na rin ako nagpapaalam sa mga Cosca people.. ok naman.. pinaiyak na naman ulit ako ni ate tina..
last term din nagparamdam na rin ako na hindi na ako sasali sa mga orgs and the most recent is yung sa formdev.. (for formdev people.. if youre reading this.. hindi talaga ako officialy nagpaaalam why i am going out of formdev, inemail ko so doc sison siguro a week or two after the end of the 3rd term na aalis na ako, pero until now hindi pa rin siya nagrereply, hindi ko alam kung hindi niya nabasa or anong nangyari.. pero honestly i do also have some other reasons why im going out of formdev,, ive attached to this blog my farewell email to doc sison, you may read it kung gusto niyo malaman reasons ko, kaso i dare you also to read it kasi super haba din niya)
to other people, im really sorry kung hindi ako nakapagpaalam sa inyo.. pasabi na lang siguro sa ibang tao what happened, basta sabihin niyo na lang na wala pera. period. especially sa mga IST people, sabihin niyo na lang din sa mga prof natin LOA na ako sa mga subjects natin.. (honestly ngaun nanghihinayang ako sa NLANIST.. mukhang hindi mauulit yung ganun type of  prof..)

actually, i really dont know what will happen to me from now on and hindi ko rin alam kung ano gagawin ko for the rest of the year..
kanina nga nagiisip ako.. maybe ill get a job muna..
more likely a computer-related and/or photography type of job..
o kaya magbenta na lang ulit ako ng shirts namin..
o kaya sabi ng dad ko, baka magenroll muna ako sa bible school for a year, para tuminotino daw akohindi ko nga rin sure makakabalik pa ako ulit ever sa lasalle, baka nga hindi lang one year ito..tuloy tuloy na.. bahala na.. pero i still want to finish my studies and do graduate..
pero siguro ill be going to school from time to time din, kasi wala din naman ako siguro gagawin dito sa bahay.. ill still try to help sa mga activities ng COSCA and yung mga dati kong orgs, kaya please keep me updated kahit through text sa cell ng mom ko or sa email.. :)
again, i leave everything to God as always kasi Siya lang naman talaga nakakaalam kung ano mangyayari sa ating lahat..
i know God has a plan for me kaya nangyayari ito sa akin ito, sa totoo lang, gusto lang niya ako siguro bumalik ulit sa Kanya..

lastly, i really want to say THANK YOU sa inyong lahat..
salamat sobra, especially to people who always support me and encourage me and also to people who read these kinds of stupid blogs..
i know saying thankyou is not really enough to show my appreciation to all of you..
pero salamat, salamat SOBRA! :) 

Attachment: formdev email doc.doc